Mural označava monumentalnu kompoziciju urađenu na zidu, kao njen integralni deo. U našem gradu su brojni primeri takvog slikarstva. Mr Milutin Mićić, akademski slikar, autor je „Četir’ konja debela“ na magistrali i „Brojim samo sunčane sate“ (fasada Ekonomske škole). Njegov kolega Boris Horvat je, ne tako davno, priredio mural posvećen zlatnoj generaciji košarkaša „Proletera“ iz 1956. godine.
Ovih dana se Viorel Flora ponovo odlučio za zidno slikarstvo. Pre dvadesetak godina je u gradskoj bašti podario Zrenjaninu „Bečkerečku tvrđavu“. Reč je o stvaraocu koji je diplomirao na Fakultetu likovnih umetnosti (1977. godine). Bio je stipendista francuske Vlade na stručnom usavršavanju. Predavao je na Visokoj tehničkoj školi. Brojne uspehe je postizao i kao scenograf ovdašnjeg Narodnog pozorišta.
Zašto je Florino oslikavanje dr Slavka Županskog i brigadira Dragutina Ristića izazvalo tako snažnu reakciju pojedinih istoričara umetnosti? Mnogi sugrađani su u čudu, budući da isti nisu reagovali kada su se urušavali spomenici kulture (u glavnoj ulici, Sandićeva kuća…). Takođe, ostali su nemi i po pitanju vandalizma u Aleji velikana.
Koja je svrha Zavoda za zaštitu spomenika kulture Zrenjanin?! Čime se uposlenici bave tokom radnog vremena? Možda Florom i „pravoslavno-ratničkom tematikom“…
