Juče je, posle kraće i teške bolesti, preminuo Stanko Ž. Šajtinac, književnik, publicista i teatarski poslenik, jedan od vodećih intelektualaca Zrenjanina i regije.
Stanko Šajtinac je rođen u Zrenjaninu 1952. godine. Diplomirao je svetsku književnost na Filološkom fakultetu beogradskog Univerziteta. Prozu, eseje, pozorišnu i likovnu kritiku, objavljuje od 1970. godine. Član je Društva književnika Vojvodine. Prevođen je na mađarski i slovački jezik. Iz bibliografije: „Orosinska dedovina” – (pripovetka, sa grupom autora u zborniku Panorama mladih stvaralaca – Ulaznica, Zrenjanin, 1973); Juvenilna ekspozicija – (drama, Pozorište mladih „Dramska radionica centar“, Zrenjanin, 1993); Rečnik zavičajne fantastike – (eseji, „Prometej“, Novi Sad, 1998 – izborom iz knjige zastupljen je u Antologiji srpskog mikro-eseja XX veka, autora Zorana Bognara), Prokimenski putopisi – (roman, „Službeni glasnik“, Beograd, 2013), Dnevnik melanholije – (pripovetke, GNB „Žarko Zrenjanin“, Zrenjanin, 2018). Objavio je knjigu iz teatrologije, Narodno pozorište Toša Jovanović – Zrenjanin, 1946-2006“ – monogra fija (2006) i publicistike: Vek organizovane brige o starim licima (2002).
Prošle godine Stanko Šajtinac je u izdanju GNB Žarko Zrenjanin objavio knjigu proza „Dnevnik melanholije“. Knjigu svakako treba da pročitate. Stanko to zaslužuje, ljudski i umetnički.
