Srpska pravoslavna crkva (SPC) i njeni vernici danas proslavljaju Svetog Nikolaja Mirlikijskog čudotvorca, svetitelja koji se smatra zaštitnikom mornara, moreplovaca, putnika, dece ali i svih onih koj plove po moru života.
Mnogi hramovi širom pravoslavlja, ali i u rimokatoličkoj crkvi posvećenu su upravo njemu, a sveti Nikola sa smatra najčešćom slavom kod Srba. Izreka kaže da tog dana polovina slavi, a druga polovina ide na slavu.
Kako običaji nalažu na dan slave domaćini prvo odlaze na liturgiju kako bi u duhovnoj sabornosti i na dostojanstven način proslavili svog zaštitnika. U spomen svetitelju prinosi se kolač, žito (koljivo) i crveno vino.
Na dašnjoj sveto liturgiji u Uspenskom hramu, mnogi vernici obeležili su slavu, a u besedi sveštenik je podsetio na život i delo ovog velikog svetitelja.
– Prema žitijima, Sveti Nikola se rodio u grčkoj koloniji Patari, u 3. veku (280. godine) u maloazijskoj rimskoj provinciji Likiji, u vremenu kada je oblast prema kulturi bila helenistička. Nikola je bio veoma religiozan od ranog detinjstva i svoj život je potpuno posvetio hrišćanstvu. Rođen je u bogatoj, hrišćanskoj porodici gde je i stekao osnovno duhovno obrazovanje. Kada su njegovi roditelji umrli, Sveti Nikola je bogastvo koje je nasledio razdelio siromašnima. U mladosti je putovao u Palestinu i Egipat, a po povratku u Likiju, postao je episkop Mire, a takođe je bio i učesnik prvog vaseljenskog Sabora u Nikeji održanog 325. godine za vreme cara Konstantina Velikog. Često se u ikonografiji prikazuje sa mitrom na glavi, simbolom njegovog episkopstva – rečeno je u prazničnoj besedi.
