– U rumen zore što sviće i zove, zove u svetli dan koji će doći… – zapisano je na spomen obeležju na putu od Zrenjanina ka Mihajlovu.
Borci Velikobečkerečkog partizanskog odreda izveli su akciju paljenja žita. U znak odmazde, nacisti su streljali na takozvanom Bošnjakovom salašu, 26. jula 1941. godine, petoro partizana, a među njima i Ružu Šulman i Vladimira Kolarova Koču.
Tako su prekinuti životi i ljubav verenika Ruže Šulman i Koče Kolarova. Danas, u Zrenjaninu Kočino ime nosi jedna od značajnijih gradskih ulica, a nedaleko je i naselje koje je dobilo ime po Ruži Šulman. Jedno vreme, Gimnazija se zvala „Koča Kolarov”, njegovo ime je nosio i proslavljeni hor. Žitelji „Ruže Šulman” čuvaju svoje naselje, ali i uspomenu na Ružu.
U časopisu „Zavičajac”, koji je u to vreme izlazio u Zrenjaninu, avgusta 2011. godine objavljen je tekst istoričara Filipa Krčmara o ljubavi dvoje mladih.
Koča je rođen u Melencima, živeo je u Gradnulici, pohađao je gimnaziju, potom tehnički fakultet…
– Kočina ljubav iz studentskih dana, koja će to i ostati do kraja života, zvala se Ruža Šulman. Ruža je poreklom bila iz jevrejske porodice, rođena je u porodici Emanuela i Tereze Šulman. Po majci je bila jevrejskog porekla. Posle osnovne škole pohađala je Trgovačku akademiju u Petrovgradu. Tu je postala članica SKOJ-a i upoznala se sa Kočom, verovatno prilikom jednog od brojnih sastanaka koje je on organizovao među petrovgradskom omladinom. Sama je postala član KPJ 1938. godine, radila je oko „Crvene pomoći” i sarađivala sa Kočom na „partijskoj tehnici”. Poput Koče, dolazila je u sukob sa zakonom, zbog širenja komunističke propagande – zabeležio je Filip Krčmar.
Onda je u Petrovgrad stigao Drugi svetski rat. Ruža i Koča nastavili su svoju revolucionarnu borbu, ali i svoju ljubavnu priču. Priču o jednoj mladosti u gradu na Begeju nad kojim su se nadvili crni oblaci fašizma. I prekrili – život. Streljani su u istom danu. Ruža je imala samo 24, a Koča 27 godina.
